Mitch

Detectiehond Mitch (en zijn canine collega Bobby) zijn door de hel en terug geweest. Van gevangen te zijn geraakt in een vuurgevecht met de mannen van de Malinese contra stroperij eenheid in september 2017, werd hij vervolgens terug gerouleerd naar Nederland om zich klaar te maken voor zijn nieuwe werkplek, de Centraal Afrikaanse Republiek (CAR) waar hij sinds begin 2019 was.

Onder het toeziend oog van hun begeleiders Freddy en Cyrique, heeft hij geholpen bij het onderscheppen van de illegale handel in ivoor en schubben van schubdieren bij verkeersopstoppingen en door wapens op te sporen. Mitch en Bobbi hebben de eco-wachters in staat gesteld hun arrestatiepercentage te verhogen, waardoor stroperij wordt ontmoedigd en de veiligheid in de regio wordt verbeterd. Een echte hondachtige held!

Het uitschakelen van de logistieke ondersteuning van stropers en smokkelaars is even belangrijk als het uitschakelen van de stropers en smokkelaars zelf.

Hij had zich zo goed aangepast aan zijn nieuwe omgeving en huis en hield van het werk dat hij deed! Maar helaas kreeg Mitch toen een ernstige ooginfectie. Door de uitsluitingen van COVID-19 was het maandenlang onmogelijk om laboratoriumtests te laten doen om de diagnose te stellen. Gelukkig heeft Resi, een dierenarts uit Duitsland die ter plaatse was in de CAR, Mitch zo goed mogelijk verzorgd en is zij erin geslaagd monsters naar een laboratorium in Duitsland te sturen voor onderzoek.

Maar de labresultaten kwamen terug en het nieuws was niet goed. We moesten Mitch dringend uit de CAR halen om naar een gespecialiseerde dierenarts in Europa te gaan om zijn ogen te laten behandelen en zo te proberen zijn zicht te redden. Hij en Bobbi konden uiteindelijk begin augustus van Bayanga naar Bangui vliegen en vervolgens een internationale vlucht naar Parijs, gevolgd door een autoreis over land terug naar Nederland.

Helaas was het te laat voor onze Mitch en de infectie had zich in zijn bloed verspreid en zelfs na een volledige bloedtransfusie en een operatie was het te veel voor zijn lichaam en moesten we de vreselijke beslissing nemen om hem uit zijn lijden te verlossen en hem te laten gaan!

Zijn heengaan heeft een grote leegte in ons hart achtergelaten, maar ook veel mooie en dierbare herinneringen aan een hond als geen ander.

Tot we elkaar weer ontmoeten .... over de regenboogbrug. We weten dat je, zoals altijd, daar zult zijn om ons te begroeten met kwispelende staart en liefdevol hart. RIP