Rory Young's kijk op het Malawi succes.

Post door Rory Young,

Geen spitstechnologie hier - er is geen geld - de sleutel is de vaardigheid van de rangers in onderzoek, informatievergaring, planning en hardnekkige achtervolging en aanhouding.

Laten we eerlijk zijn: Malawi is zwaarder getroffen door stroperij dan veel andere landen. Maar hoewel het een van de armste landen van Afrika is, staat het ook bekend om zijn vriendelijke, hardwerkende en vredelievende bevolking. Het staat al vele jaren bekend als "Het warme hart van Afrika", een titel die perfect past bij deze prachtige plek.

Ik had het geluk om als kind in Malawi te wonen. Ik herinner me nog goed de eerste keer dat ik op eigen houtje leeuwen probeerde op te sporen. Ik was elf jaar oud en een troep was langs de rivier gekomen die langs de bodem van de tuin van mijn tante liep op hun boerderij ten noorden van Mzuzu, dicht bij de Tanzaniaanse grens.

"Boerderij" was nauwelijks een passende omschrijving, hoewel ze tabak verbouwden. Mijn neven en ik brachten onze dagen door met het zoeken naar dieren in de bush en het spelen met de kinderen uit de plaatselijke dorpen. Er waren verschillende huisdieren, waaronder een vier meter lange Afrikaanse rotspython, twee kleine grysbok herten, een duiker, een gekke Afrikaanse wilde kat, en andere verweesde dieren die voortdurend kwamen en gingen.

Ik had de leeuwensporen gezien toen ik met een paar Tumbuka kinderen naar slangen aan het zoeken was en, terwijl ik had besloten dat het een verdomd goed idee zou zijn om ze te volgen, verklaarden mijn vrienden me voor gek en vertrokken. Dus, weg was ik.

Gelukkig voor mij heb ik de leeuwen niet ingehaald voordat het te laat werd en ik gedwongen was om te keren en naar huis te gaan. Gelukkig maar, anders had ik dit nu waarschijnlijk niet geschreven. Iedereen die wel eens de reactie van een leeuw heeft gezien op alleen al de stem van een kind vanuit een game-drive voertuig, of wanneer je ze door een hek ziet, weet hoe aantrekkelijk kinderen voor hen zijn, op de slechtst mogelijke manier...

Ik heb veel levendige herinneringen aan Malawi uit mijn jeugd, sommige droevig en vele gelukkig. Wat ik nooit zal vergeten is de majestueuze schoonheid van het gebied en de verbluffende diversiteit van habitats en dieren. Van de bergwouden tot het prachtige meer en de krioelende wilde dieren. Waar ter wereld kan een elfjarige leeuwensporen tegenkomen op de bodem van de tuin aan de oever van een wilde rivier met daarachter prachtige bergen?

De natuur bestaat niet meer langs die rivier, of waar dan ook in dat district.

Ik zag voor de allereerste keer een stroper in Malawi. Hij reed met een vrachtwagen vol huiden en vlees langs het landgoed van mijn oom over de grens naar Tanzania. Ik herinner me de ivoorsnijders die openlijk hun handel dreven in de hoofdstraat van Blantyre. Zelfs met die tekenen had ik in mijn kindertijd nooit kunnen denken aan de verschrikkelijke plaag die de eens zo machtige kuddes olifanten die vrij rondliepen zou uitroeien.

Veel landen in Afrika bevinden zich in deze situatie, maar Malawi is op een aantal belangrijke punten anders. Het zegt nee tegen stroperij en neemt een echt standpunt in. Ten eerste heeft het land toerisme nodig, 60% van de deviezeninkomsten van het land. Er zijn geen diamanten, er is geen goud, en er is weinig lokale industrie. Toerisme is een van de weinige manieren voor het land om de broodnodige buitenlandse valuta te verdienen.

Ten tweede zijn het land en zijn parken betrekkelijk klein. Het zijn geen gigantische gebieden die gewoon aan zichzelf zijn overgelaten. Zij kunnen gemakkelijker doeltreffend worden beschermd dan sommige van de enorme natuurgebieden in de buurlanden, waar legioenen rangers nodig zouden zijn om te patrouilleren.

Ten derde, en dat is het belangrijkste, heeft het de politieke wil. De regering, op het hoogste niveau, wil daadwerkelijk een einde maken aan het stropen en haar bevolking het belang van wilde dieren in het wild bijbrengen. Het land heeft onlangs besloten om op zijn scholen les te geven over het belang van wilde dieren en de redenen waarom stroperij verkeerd is. Ongelooflijk.

Ik heb onlangs een opleiding gegeven aan de hoofden van de anti-stroperij eenheden van alle parken in het land. Bij de afscheidsparade stond de minister van toerisme op om zijn toespraak te houden. Ik viel bijna om toen ik hem hoorde. Hij gaf een open en eerlijke opsomming van de tekortkomingen van zijn land in het verleden bij de bescherming van de wilde dieren, en noemde zelfs de achteruitgang in aantallen van de belangrijkste soorten. Maar dat was nog niets... toen kondigde hij aan dat we een paar rangers hadden ontdekt die betrokken waren bij stroperij, iets wat we natuurlijk geheim hielden voor de buitenwereld, en hij vertelde de verzamelde menigte dat ze als voorbeeld zouden worden gesteld en "geen genade" zouden tonen. Wow, na al mijn jaren in wildlife en natuurbehoud en rondlopen op dit continent, was dit de eerste keer dat ik ooit een politicus zo hoorde spreken. Toen werd mij gevraagd naar voren te komen omdat hij mij persoonlijk wilde bedanken voor mijn werk en voor de steun en het werk van de organisaties die mij betaald en geregeld hadden om daar te zijn, Chengeta Wildlife en Lion ALERT.

Hij schudde mij de hand en zei, terwijl hij mij recht in de ogen keek: "Zeg alstublieft tegen uw collega's dat wij dit niet als vanzelfsprekend beschouwen en dat wij de wereld zullen laten zien dat wij dit kunnen winnen".

Ik leid rangers op om stropers en smokkelaars op te sporen en te arresteren. Meestal is het tamelijk ondankbaar werk en vaak moet men vechten tegen frustratie en zelfs depressie vanwege het gebrek aan steun en de apathie van regeringen en zelfs de mannen, maar vooral van het publiek en de leiders. Deze regering is echter vastbesloten te winnen en de rangers zelf zijn ongeëvenaard.

Als kind hoorde ik de verhalen over de dappere mannen van het King's African Rifles die in Azië tegen de Japanners vochten. Nyasaland, zoals Malawi in die dagen werd genoemd, stond bekend om de moed en toewijding van de soldaten die daar vandaan kwamen en dienden in de twee bataljons die door de Britten waren opgericht om in verre oorden te vechten. Ik heb met eigen ogen gezien waarom de Malawiërs zo gewild waren. Ze zijn taai, vastberaden, ze werken hard en ze zijn moedig. Ze hebben ook een geweldig gevoel voor humor, dat altijd opduikt wanneer dat het hardst nodig is om de geest te verruimen. Ze mogen dan in sommige opzichten arm zijn, maar als het op hun geest aankomt, behoren ze tot de rijksten.

Malawi heeft geen geld voor drones en helikopters. Ze hebben ingezien dat ze slim moeten zijn, dat ze bereid moeten zijn te doen wat nodig is, en dat is wat ze doen. Ze werken samen met de gemeenschappen en hebben een "revenue sharing system" dat 25% van de inkomsten van het park aan de gemeenschappen rond het gebied geeft.

Ik ben niet voor niets aangetrokken om de hoofden van de anti-stroperij te trainen. De training die we hebben ontwikkeld, onder Chengeta Wildlife en Lion ALERT en nu met de hulp van de Universiteit van Coventry, is vooral pragmatisch, geen BS, gewoon gedaan krijgen. We doen het beste wat mogelijk is met de beschikbare middelen. Het is zeer, zeer, effectief. De regering van Malawi heeft ingezien dat er geen snelle oplossing is zoals wonderwapens zoals drones. De sleutel is goed opgeleide, toegewijde en vastberaden mannen met de steun en aanmoediging van hun leiders.

Tijdens de recente opleiding hebben we daadwerkelijk een heel stroperij-syndicaat, met kopers en smokkelaars, opgerold en verscheidene andere in hun geheel geïdentificeerd. Zelden hoor je van dergelijke successen in landen met veel betere uitrusting en financiering.

Het verschil is dit: iedereen op alle niveaus in het Malawi Department of National Parks and Wildlife is vastbesloten om te winnen. Van de minister tot aan de directeur en verder tot aan de mensen op de grond. Er zijn een paar rotte appels maar die zullen "genadeloos" worden aangepakt, daar twijfel ik niet aan; en die geweldige rangers zullen doorgaan met het arresteren van stropers.

Waarom? Omdat zij de steun van hun leiders hebben, het goede, dappere, vastberaden mannen zijn en zij bereid zijn van anderen te leren hoe zij het voor elkaar moeten krijgen.

Dank u Chengeta Wildlife en Lion ALERT voor het mogelijk maken van dit alles.